Van één van mijn cliënten kreeg ik na afloop van het traject een deurmat cadeau (zie foto). Die had ze al gekocht toen ze pas een paar sessies met mij achter de rug had. Ze had bij haar werkgever een arbeidsconflict meegemaakt waarbij zij op een heel vervelende manier aan het kortste eind trok. Toen ze mij de mat gaf vertelde ze dat zich soms zo gevoeld had; iemand die verbannen werd uit de organisatie, iemand waar overheen gelopen werd, waar iedereen zijn voeten aan af veegde. Na een aantal maanden heeft zij zichzelf bij elkaar geraapt en is aan de slag gegaan om weer aan het werk te komen. Ze wilde in beweging blijven, onder de mensen zijn, netwerken, er op uit. Dit was niet eenvoudig voor haar, ze heeft zichzelf vaak een schop onder haar kont moeten geven vertelde ze mij recent. Ze vond het best heel moeilijk en heeft zich erg flexibel moeten opstellen om opnieuw aan het werk te komen; andere reistijden, een fors lager salaris. Uiteindelijk is alles weer goed gekomen.
Haar woorden: “Voor mij is de les om soms ook te investeren in jezelf.”
Intussen is ze al een aantal jaar aan het werk in een managersfunctie in de sector waarvoor ze is opgeleid. Ze heeft haar kaarten verdeeld over meerdere jobs, naast een “hoofdfunctie” geeft ze les, maar is ook trainer en doet vrijwilligerswerk. Over de deurmat, die ook echt en nog steeds voor mijn deur ligt, zijn intussen al veel cliënten heen gelopen!